Diyarbakır’ın Çınar ilçesindeki Yatılı Bölge Ortaokulunda 14 yıl önce ortaokul eğitimi gören Aysel Bozan, aynı okula geçen yıl İngilizce öğretmeni olarak atandı. Bozan, hem mesleğini yapmanın mutluluğunu yaşıyor hem de öğrencilerin hayallerinin peşinden gitmesine yardımcı oluyor.
Diyarbakır’ın Çınar ilçesinde Yatılı Bölge Ortaokulunda yaklaşık 14 yıl önce eğitim gören Aysel Bozan, öğretmenlerinin ailesi ile konuşması sonrası lise eğitimine devam etti. Bu süreçte okuma azmi ile etrafındakilere örnek olan Bozan, girdiği üniversite sınavında da başarılı oldu. Mersin Üniversitesinde eğitimini tamamladıktan sonra geçtiğimiz yıl ortaokul eğitimini gördüğü okula İngilizce öğretmeni olarak atanan Aysel öğretmen, şimdi hem mesleğini yapmanın mutluluğunu yaşıyor hem de öğrencilerin hayallerinin peşinden gitmesini sağlıyor.
Aysel Bozan, yıllar sonra okuduğu okula öğretmen olarak atanınca anılarının gözünde canlandığını anlatarak, “Şuanda Çınar Yatılı Bölge Ortaokulunda görev yapıyorum. Daha önce okuduğum okul, yatılı kalmıştım burada. Burada çalışmak çok güzel bir duygu, ilk başladığım hafta çok tuhaf hissetmiştim. Öğretmenler odasında dışarıdaki öğrencileri seyrederken, birazdan eski hocalarımız ’kızım sınıfına geç burada ne işin var’ dermiş gibi değişik duygulardı. Eskiden bu bina, yemekhane bana o kadar büyük görünüyordu, küçüktüm ama şuanda sanki buralar küçülmüş de ben büyümüşüm gibi hissettim. Ben normalde Çınar’ın Bozçalı köyünde yaşıyorum, ailem hala da o köyde. Ben ilkokulu orada okudum, daha sonra buraya gelmiştim” dedi.
“Öğretmenlerim sayesinde liseye gittim”
Çocukken okuma fırsatının olmadığını, kendinden önce kızların okul okumadığını kaydeden Bozan, “Benim burada okumam büyük bir avantaj oldu, çünkü buradaki öğretmeneler ve ortam bana okuma fırsatı verdi. 8. sınıfı bitirdiğimde hocalarım evimi ziyaret ederek ailemle konuştular. Onlar sayesinde liseye de gitmiş oldum, bu okul bana çok şey kattı. Burası yatılı olmasaydı belki okuyamayacaktım, gidiş geliş yapamayacaktım. Ama bu okulda kaldığım için ve etütler sayesinde çok fazla ders çalışma imkanım da oldu. Ben 2007’de mezun oldum buradan. Şimdi burada yatılı kalan öğrencilerin çoğu benim köyümden geliyorlar, yeğenlerim var, kendi akrabalarım var. Ayrımcılık yapmadan onlara her zaman elimden geldiğince yardım ediyorum. Onları anlıyorum, duygularını biliyorum, bu süreçlerden bende geçtim. Onları daha iyi anlayabiliyorum, onların neler hissettiklerini iyi anlıyorum ve ona göre yardımcı olmaya çalışıyorum. Burada etkili bir öğretmen olduğumu düşünüyorum, onları anladığım için onlara da burada olmam fırsat oldu” diye konuştu.
“Annemiz gibi bize her şeyi öğretiyor”
Öğrencilerden Ayten Ronya, Aysel öğretmenin küçüklüğünü anlattığında duygusallaştığını ve gözyaşlarına hakim olamadığını kaydederek, kendilerinin iyi bir yerlere gelmesini istediğini belirtti. Ronya, “Bizim iyi insanlar olmamızı istiyor. Aysel hoca elinden geldiğince dersleri eğlenceli yapmaya çalışıyor, bizim anlamamızı istiyor. Annemiz gibi her şeyi bize gösteriyor, anlatıyor ve anlamamızı istiyor” şeklinde konuştu.
Öğrencilerden Yusuf Atsız ise Aysel öğretmenin çok duygusal biri olduğunu, kendisini sevdiklerinde ağladığını söyleyerek, kendilerine hiç kızmadığını, dersi de iyi anlattığını dile getirdi.