Bilgisayarların temel fonksiyonları veri işleme üzerinedir. Yarım asırı geçkin bir süredir bilgisayar gücü temelde birim zamanda gerçekleştirebildiği işlem miktarıyla ölçülmektedir. Kullanıcılar açısından bilgisayarların ulaşabileceği doğal bir sınır mevcuttur. Çünkü genel kullanımda yapılabilecek işlem limiti ve sunucuların genellikle tek kasa olması bu sınırı çizer. Öte yandan milyarlarca kullanıcının verilerine ulaşabilen kurum, kuruluş ve devletler gibi yapıların daha ileri seviye işlem kapasitesine ihtiyacı vardır.
Qubit, kuantum bilgisayarların temel bilgi birimidir ve klasik bilgisayarlardaki bitlerin kuantum dünyasındaki karşılığıdır.
Veritabanının ve sunucuların devasa boyutlara ulaştığı durumlarda bilgisayarlar için zorlayıcı bir durum ortaya çıkar. Bu hem veri depolama hem de veri işleme sürecinde büyük bir işlem kapasitesi gerekli kılmaktadır. Kuantum bilgisayarlar da kuantumun süperpozisyon yapısı sayesinde gerekli ölçeği sağlamaktadır. Kuantım bilgisayarların en temel yapı taşı "Qubit (quantum bit) olarak isimlendirilir.
Normal bilgisayar işlemlerinde bit değeri 0 veya 1'dir. Qubit değeri ise hem 0 hem de 1 durumunda bulanabilir. Qubit, milyonlarca olasılığın birim zamanda değerlendirebilmesine olanak tanır.
Qubit süperpozisyon denilen kuantum prensibine dayanır. Klasik bitteki ikilik durumunu ortadan kaldırarak sonuca ulaşıncaya dek 0 ve 1'i beraber değerlendirir. Yani Qubit hem 0 hem de 1'dir. Olasılıkların değerlendirilmesinde tüm ihtimaller tek seferde değerlendirilmiş olur.
Qubit dolanıklık olarak isimlendirilen bir fenomene de sahiptir. En az iki qubit dolanık hale gelince birbirinin sonuçlarını etkiler. Fizikteki "hayaletimsi etkileşim ( spooky action at a distance) şeklinde isimlendirilen özellik; qubitlerin birlikte çalışarak öte bir hız ve kapasiteye erişmesini sağlar. Tüm süreç sonuçta en ideal 0 veya 1'e ulaşmak içindir.
Ölçüm tamamlandığında 0 veya 1'e dair neredeyse tüm ölçülebilir ihtimaller değerlendirilmiş olur. Klasik bilgisayarlara göre ileri seviyede bir tutarlılık elde edilir.
Qubitler çeşitli fiziksel sistemler ile elde edilir. IBM ve Google gibi şirketler süperiletken qubit teknolojisi kullanır. Yüklü atomlar iyon tuzaklarıyla oluşturulan elektromanyetik alanlarda kontrol edilir. Işık parçaları üzerinden kuantım veri taşıyanlar foton qubitler olarak tanımlandırılır.
Qubitler birim zamanda milyarlarca ihtimalin değerlendirilmesini sağlar. Ölçüm sonuçları kullanılan araçlara ve kaynak güvenilirliğine bağlı olarak kesine yakındır. Karmaşık işlemler klasik bilgisayarlara göre daha hızlı çözülür. Qubitlerle deneye dayalı farmakoloji geliştirmeleri, materyal gelişimi, enerji sistemleri gibi dev bütçeli organizasyonlar zaman ve enerjiden büyük tasarruflar elde edebilirler.
Qubitlerin hassas değerlendirmeleri çevresel etkilerle kolayca etkileşime girebilir. Bu da ölçümlerdeki hata oranlarının yüksek olmasına sebep olabilir. Çalışma şartı olarak mutlak 0'a yakın sıcaklıklarda işlem gösterir ve oldukça maliyetlidir.
Qubitler stabil kalmakta oldukça zorlanır. Kararlılık sorunu yaşar. Günlük hayatta kullanımı şuan için mümkün değildir. Tesisleşme haricinde evlere kurulumu için kat edilmesi gereken yol uzundur.