Genel olarak her ayakkabı için, bağcıkların her iki ucunda da yer alan sert plastik uçlarla birlikte bir çift bağcık üretilir. Bu sert bölümler ile tamamlanmış olan bir çift ip ya da kordon, ayakkabı bağcıklarını oluşturur. Her ayakkabının bağcığı ayakkabıların her iki tarafında yer alan bir dizi delik, ilmek, halka ya da kancadan geçilerek bağlanır. Ayakkabı bağcıklarının gevşetilmesi sayesinde ayakkabıların ayaktan rahat çıkartılması ancak iplerin tamamen ayakkabıdan ayrılmaması sağlanır. Bağcıkların sıkı şekilde bağlanması ayakların ayakkabının içine tam olarak sabitlenmesini sağlamaktadır. Farklı şekillerde bağlanabilen bağcıkların en yaygın bağlama şekli olarak fiyonk kullanılmaktadır.
Geleneksel olan ayakkabı bağcıkları pamuk, deri ya da ip üretiminde kullanılabilen diğer farklı malzemelerden yapılabilmektedir. Modern dünyadaki ayakkabı bağcıkları ise daha çok geleneksel liflerden yapılan ayakkabı bağcıklarına göre çok daha kolay çözülebilen çeşitli sentetik lifler içermektedir.
Farklı türlerde ayakkabı bağcıkları bulunmaktadır. Bunlardan bazıları şu şekildedir:
Günlük hayatın vazgeçilmez parçalarından biri olan ayakkabılar, çoğunlukla bağcıklı olarak üretilir ve spordan klasik modellere, bootielerden uzun çizmelere kadar geniş bir kullanım alanına sahiptir. Ayakkabı bağcıklarının uç kısımlarında yer alan sert plastik parçalar ise genellikle fark edilmeyen küçük bir detay gibi görünse de, aslında özenle tasarlanmış ve çeşitli işlevler üstlenen önemli bir unsurdur.
Bağcıklı olan her ayakkabının bağcıklarının uç kısmında yer alan sert plastik kaplamaların bazıları metalden de olabilir. Bu kaplamalara aglet ismi verilmektedir. Aglet Türkçe karşılığı olarak "küçük iğne" anlamına gelir ve Fransızca kökenli olan İngilizce bir kelimedir. Bazı tarihi yazılı kaynaklara göre buna benzer bir kullanımın Antik Roma dönemine dayandığı bilinmektedir. Ayakkabılarda yer alan bu sert plastik kaplamaların şu amaçlar doğrultusunda kullanıldığı bilinmektedir: