Tarihte ilk cep telefonunun 1973 yılında icat edildiği bilinmektedir. Sonraki süreçte teknolojiyle birlikte gelişen telefonlar, günümüzde çok sayıda marka ve modelde üretilmektedir. Mobil ya da sabit hatlı fark etmeksizin tüm telefonların bir numarası vardır. Türkiye Ulusal Numaralandırma Planı'na göre, Türkiye ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'ndeki telefon numaraları, belirli hizmet türlerine tahsis edilen kod ve numaraları esas alarak yapılandırılmıştır.
Düzenlemeler doğrultusunda Türkiye’de Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu yani kısaca BTK, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde ise Bilgi Teknolojileri ve Haberleşme Kurumu çeşitli çalışmalar yapmaktadır.
Türkiye'de standart telefon numaraları, 1988 yılına kadar 10 haneli olarak kullanılmıştır. Bu tarihten sonra ise Posta ve Telgraf Teşkilatı (PTT) tarafından yapılan düzenlemeyle numaralar 12 haneye çıkarılmıştır. Yeni sistemde Türkiye’nin uluslararası telefon kodu olan 90 sayısı numaranın başına eklenmiştir. Bu kodun ardından gelen üç rakam ise alan kodu olarak belirlenmiş ve bölgesel ayrımı ifade etmiştir.
Ulusal numaralandırma planına göre, bir telefon numarası sabit hat ise bulunduğu şehri; mobil hat ise numaranın türünü belirtir. Örneğin, mobil operatörlere ait numaraların ilk üç hanesi daima 5 ile başlar. Kısa numaralar için 1 ile başlayan numaralar kullanılırken; 8 ve 9 ile başlayan numaralar, coğrafi olmayan yani yerel bölgelere bağlı olmayan özel hizmet numaraları için ayrılmıştır. Türkiye'deki tüm telefon numaralarının başında ise ulusal aramalarda 0 rakamı yer alır.
Yurt içi ve yurt dışı telefon aramalarında, arama yapılan ülke ve bölgeye göre farklı telefon numaraları kullanılır. Bu amaçla her ülkeye özgü bir uluslararası alan kodu belirlenmiştir. Örneğin Türkiye’nin alan kodu +90’dır. Arama sırasında ülke kodunun ardından, hedef şehir veya bölgeye ait alan kodu da girilmelidir. Şehirler ve operatörler için belirlenen bu kodlar, telefon numaralarının ilk hanelerini etkiler.
Ülke kodunun ardından gelen üç haneli sayı, alan kodu olarak belirlenmiştir. Mobil telefon numaralarında, sıfırdan sonra gelen ilk rakam her zaman 5 ile başlar ve bu yapı operatöre göre değişen üç haneli bir kodu ifade eder. Sabit hatlarda ise sıfırdan sonra gelen üç haneli numara, ilgili ülkenin bölge veya şehir alan kodunu gösterir. Tüm telefon numaralarının ortak noktası, türü, ülkesi ya da şehri ne olursa olsun sıfır ile başlamasıdır.
Her ülkenin uluslararası aramalar için farklı bir alan kodu bulunsa da, ulusal formatta yapılan yurt içi aramalarda telefon numaralarının başına mutlaka sıfır eklenir. Bu uygulamanın amacı, numaranın ulusal formata uygun şekilde girildiğini belirtmektir. Örneğin, Fransa’daki biri Türkiye’nin İstanbul (Avrupa Yakası) bölgesindeki bir numarayı arayacaksa, önce uluslararası erişim kodu 00 veya +, ardından Türkiye’nin ülke kodu 90 ve İstanbul’un alan kodu 212'yi tuşlamalıdır.
Yurt içi aramalarda ise alan kodlarının başına doğrudan 0 eklenir. Örneğin, İstanbul Avrupa Yakası’ndan bir sabit hattı aramak için 0212 ile başlanır. Öte yandan, Amerika Birleşik Devletleri gibi ülkelerde yapılan aramalarda Türkiye’nin ülke kodu olan 90, ABD’nin kendi çıkış kodu olan 011 veya + ile birlikte kullanılmalıdır. Tüm bu kodlar, aramanın yönlendirileceği ülke ve bölgenin doğru şekilde tanımlanmasını sağlar.