Alışveriş yapmak, çeşitli hizmetler almak, yatırım yapmak, biriktirmek gibi farklı amaçlar doğrultusunda kullanılabilen para madeni olarak ilk kez milattan önce 7. yüzyılda basılmıştır. Lidya parası olan bu para tarihin ilk madeni parası olma özelliğini taşımaktadır ve darp sureti ile basılarak üretilmiştir. Altın ve gümüş karışımı ile elde edilen ilk madeni para ile birlikte ticaret başlamış ve ticarette yeni bir değişim aracı dönemi açılmıştır.
Değerli madenlerden üretilen ve dövülerek şekillendirilen madeni paralar, kendine has bazı özelliklere sahiptir. Zaman içinde ticaret geliştikçe darphanelerin daha hızlı bir şekilde üretim yapması gerekmiş, çünkü madeni paraya olan talep git gide artar hale gelmiştir.
Genel olarak küsuratlı para tutarları ve miktarları için kullanılmakta olan madeni paralar, fiziksel olarak renkleri, boyutları, baskıları ile çeşitlilik gösterirler. Kağıt paralardan çok daha eski bir zamana dayalı olan bozuk paralar, günümüzde değerlerini yitirmiş ve eskisi kadar kullanılmamakta olsa da nakit para taşıyan ve nakit ödeme yapmayı tercih eden kişiler için kullanılan önemli bir ödeme aracı olarak kabul edilmektedir.
Kağıt paralar üretilmeden çok önce para piyasalarının başat ögeleri bozuk paralar olmuştur. Madeni paraların üretiminde eskiden altın, gümüş gibi çok değerli madenler kullanılmıştır. Bu madenlerin kullanılması madeni paranın değerinin daha da fazla artmasına, daha değerli görülmesine neden oluyordu.
Madeni paraların en dikkat çeken özelliklerinden biri, yan yüzeylerinde bulunan tırtıklı kısımlardır. Bu özellik aslında çok eski bir alışkanlığa dayanmaktadır. Kağıt paralardan önce kullanılan ilk madeni paralar, düz kenarlı olarak üretilirdi ve yapıldıkları değerli metaller nedeniyle oldukça kıymetli kabul edilirdi.
Madeni paraların üretiminde altın veya gümüş gibi değerli metaller kullanıldığı için, yalnızca üzerlerinde yazan nominal değerle değil, içerdiği maden miktarıyla da değerli kabul ediliyorlardı. Bu durumu kötüye kullanan bazı kişiler, paraların kenarlarını hafifçe kazıyarak küçük miktarlarda metal tozu biriktiriyordu. Böylece para, görünüşte değerini koruyor ve piyasada kullanılmaya devam ediyordu. Ancak zamanla paranın kenarlarından elde edilen altın veya gümüş tozları bir araya getirilerek haksız kazanç sağlanıyordu.
Ciddi bir dolandırıcılık durumu olan bu eylem farkına varılarak açığa çıktığında bir süre sonra tüccarlar sattıkları ürünün ya da hizmetin karşılığı olarak aldıkları paraları tartmaya başladılar. Bu dolandırıcılığın sonuçlarından biri de piyasada uzun süredir dolanan paraların deformasyona uğramış ve hasar görmeye başlamış olmasıydı.
Bir kısmı tırtıklanan paralar tüccarlara verilmeye çalışılıyordu ve bu durum bir önlem alma gereksinimine neden oldu. Yetkili kişiler bu dolandırıcılığın önüne geçebilmek adına madeni paraların tasarımlarında değişiklik yapma konusunda ortak bir karara vardılar. Alınan kararın bir sonucu olarak ise madeni paraların kenar kısımlarında tırtıklı kıvrımlar meydana getirildi.
Kenarlarında tırtıkları bulunmayan paralar bu sayede anlaşılır ve kimse tarafından kabul edilmez hale geldi. Alınan bu önlem sayesinde madeni paraların tırtıklanarak değerli madenlerin tozlarının elde edilmesi ve haksız kazanç sağlanması durumunun da önüne geçilmiş oldu. Tarih kayıtlarında yazılı olan bilgilere göre Avrupa’da 1500’lü yıllarda kenarlarında tırtıklar yer alan madeni paralar kullanılmaktaydı.
markasıdır.
Haber Gönder
