Cinsel organlarına deterjan sürüp öldüler!

Lysol, kadınların mutfaklarını ve banyolarını temizlemek için kullandıkları temizlik ürünüdür, ancak birkaç yıl boyunca doğum kontrolü ve kadın hijyeni için de kullanıldığı bilinir. Normal doğum kontrol yöntemleri o zamanlar çok pahalıydı ve kadınlar konuya kendi çözümlerini bulmak zorundaydılar. Markanın kendisi, bebek sahibi olmamak için Lysol ile yıkamanın güvenli olduğunu söyledi. Birçok kadın iltihap, yanma ve hatta bazıları bunu kullanarak öldü.

Ayak bağlama geleneği Çin'de Song Hanedanlığı tarafından 1912 yılına kadar resmen yasaklandı. Ancak bu tarihe kadar kadınlar, ayaklarını yaklaşık 10 cm uzunluğundaki bu ayakkabılara sığdırmak zorundaydılar. 4 ila 9 yaş aralığında yapılan bu uygulama, ayaklar istenilen şekli alana dek (yaklaşık 2 yıl) bandajla sarılı kalıyordu. İlk başta üst sınıfların statü göstermek için uyguladnan bu gelenek zamanla alt sınıflara da yayılmış ve bir güzellik sembolü olarak yirminci yüzyıla kadar kullanılmaya devam etmiş.

Myanmar'ın kadınları 5 yaşından itibaren boyunlarına ağır pirinç bobinler takmaya başlıyor. Ve yaşlandıkça bu boyunluklara yenilerini ekliyorlar. Her kadının boyun halkalarında toplam 11,5 kg taşıması gerekiyor. Yaygın inanca göre bu halkalar boynun uzamasını sağlıyor ancak bu gelenek köprücük kemiğini deforme etmekten ve aşağı itmekten başka işe yaramıyor. Bu inanış hala devam ediyor.

Dişlerini siyahlatamayan kadınlar hem güzellik olarak hem de sınıfsal olarak dışlanıyordu. Zengin kadınların eğlencesi bir kutu siyah boyaydı. Bu işlemi uygulayanlar genelde aynı sınıftan olsa da aslında bu dişlerin başka bir anlamı daha vardı. Eğer dişlerinizi siyaha boyayacak yaşa geldiyseniz cinselliğe de hazırsınız demekti. O yüzden evli, bekar kadınlar ve seks işçileri de dişlerini siyaha boyuyordu. 18 yaş altı genç kızların boyaması ise hoş karşılanmıyordu.

1908 - 1914 yılları arasında süren çok kısa süreli bir trenddi. Giyen kişinin adımlarını yavaşlatan etek için ''hız sınırı etek''de deniliyordu. Kadınlar, dizlerini bir arada tutmak ve düşmeyi önlemek için bir toplayıcı olarak görülen bu etekleri giyiyorlardı. Ancak bu eğilim fazla rağmet görmeyince birçok tasarımcı daha rahat hareket için yeni tasarımlar geliştirdi.