Toplum içindeki düzeni sağlamak, toplumu oluşturan bireylerin refah ve güven içinde bir arada yaşaması gibi hedefler doğrultusunda çeşitli kanunlar ve kurallar geliştirilmiştir. Bir işletmede ya da resmi bir kurumda geçerli olan hukuki kurallar da bulunmaktadır. Bu kurallar yazılı olarak sunulur ve yazılı kurallara uyulmaması halinde çeşitli yaptırımlar gerçekleştirilir.
Bir işletmede, bir kurumda geçerli olan tüm hukuk kurallarını kapsayan kurallar bütününe mevzuat adı verilir. Mevzuatın gerektirdiklerine göre davranmak ve mevzuatta yeri olmayan durumlardan kaçınmak gerekir. Özellikle devlete ait olan kurumlarda daha sıkı olarak uygulanan bu kuralların tamamı belli bir mevzuata bağlıdır.
En kısa ve net mevzuat tanımı yürürlükte olan hukuki kuralların tamamı mevzuat olarak kabul edilir. Türkiye’de mevzuat sistemi yukarıdan aşağı doğru sayıldığında şu liste ortaya çıkar:
Genel bir kural olarak Anayasa’ya kanunlar, kanunlara da yönetmelikler aykırı olamaz. Mevzuat kapsamında ifade edilen tüm kurallara uyulmak zorundadır. 2017’de yapılan anayasa değişikliğinin ardından Türk hukuk sisteminde yer alan kanun gücünde olan Kanun Hükmünde Kararname ve tüzük çıkartılmasına son verilmiştir. Bunların yerini Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi almıştır.
Mevzuatın temel unsurları bulunur. Farklı türdeki düzenleyici belgelerden meydana gelen mevzuat şu unsurlardan oluşur ve bir ülkenin hukuk sisteminin işleyişine şekil ve yön verir: