Nikah törenlerinde gelinlerin damadın ayağına basması olayı Türkiye’de yaygın bir gelenek haline gelmiştir. Bu durum esprili bir şekilde evlilikte söz sahibi olma isteğiyle ilişkilendirilir ve törene neşe katar. Ancak bazı durumlarda damatlar daha hızlı davranarak gelinin ayağına basabilir, bu da eğlenceli bir rekabet havası yaratabilir. Bu tür gelenekler nikah masasında hem heyecanı azaltmak hem de çiftlerin bu özel gününde keyifli anılar biriktirmelerine katkı sağlar. Bu noktada nikahta ayağa basma geleneğinin nereden geldiği merak edilmektedir.
Eski çağlarda gerçekleştirilen evlilik törenlerinde çiftlerin ayaklarına basma geleneği sıklıkla uygulanırdı. Bu ritüel kökenine göre; çiftlerin birbirlerine olan bağlılığını ve sadakatini simgeler. Dolayısıyla, ayağa basma adeti evlilik birliğinin güçlü ve kalıcı olmasını ifade etmektedir.
Geçmişte bu gelenek farklı kültürlerde, farklı şekillerde uygulanmıştır. Bazı toplumlarda dualar eşliğinde çiftlerin ayaklarına basılırken, bazılarında ise bu adet daha sembolik bir anlam taşırdı. Günümüzde bu ritüel evde kimin sözünün daha geçerli olacağını belirten bir esprili bir anlamda da gerçekleştirilir. Kadınlar ise genellikle bu ritüeli daha hızlı ve daha kararlı bir şekilde yerine getirdiği için evde kadınların daha fazla söz sahibi olacağına dair bir algı oluşmaktadır.
Nikahta ayağa basma geleneği imzaların atılmasından sonra gerçekleşir. Genellikle damat imzayı atarken gelin, damadın ayağına basarak bağlılık ve sadakati simgeler. Bazı durumlarda gelinin bu adeti unutmaması için misafirler tarafından hep bir ağızdan “Ayağa bas!” diyerek hatırlatılabilir. Bu ritüel, evlilik birliğinin güçlenmesini ve uzun ömürlü olmasını ifade eder.
Adete göre sadece gelinler değil, damatlar da gelinlerin ayağına basabilir. Bu gelenekte asıl önemli olan kimin daha hızlı olduğu denebilir. Gelinin damadın ayağına basması hem eğlenceli bir ritüel hem de evde kimin daha söz sahibi olacağını simgeler. Günümüzdeki haliyle genellikle kadınlar bu adımı daha hızlı ve kararlı bir şekilde atar.