Günümüzde modern üretimlerle farklı renklerde ve boyutlarda üretilen silgilerin tarihçesi çok eski zamanlara dayanmaktadır. Eski çağlarda kara kömür kalemlerinin ve grafit izlerini silebilmek için bir tür silgi olarak beyaz ekmeğin kullanıldığı tespit edilmiştir. Silgilerin modern gelişim süreçleri ise Fransız Akademisi’ne ve 1752 yılına kadar uzanmaktadır.
Fransız akademisinin 1752 yılında yayınlanan tutanaklarında silgiden bahsedildiği görülmüştür. Bu kayıtlara göre kalemle yazılan yazıları silme amacı ile kullanılan silgiler Güney Amerika ağaçlarından elde edilen bitkisel bazlı ürünlerdir. Bu ürünlere caoutchouch adı verilmektedir.
1770 yılında ise İngiliz bir mühendis olan Edward Nairne, geçmiş zamanlarda kullanılan ekmek parçalarının yerine kauçuk malzemeden silgiler üretmiş ve ilk kauçuk silgi bu sayede satışa sunulmuştur. Nairne’nin küçük kauçuk parçalarının bir araya getirerek oluşturduğu silgi aslında kauçuğun bu özeliğinin tesadüfi olarak fark edilmesi ile gerçekleşmiştir.
Silgilerin asıl kabul edilen modern ilerleyişi 1839 yılında gerçekleşmiştir. Charles Goodyear volkanize kauçuğu keşfedince modern, daha dayanıklı öncekilerden daha uzun ömürlü olan silgiler keşfedilmiştir. 1862 yılında bu ürünün patenti alınmıştır ancak 1875 yılında patent Amerikan Yüksek Mahkemesi tarafından reddedilmiştir. Reddin nedeni ise ürünün yeni olmadığı gerekçesine dayanmaktadır.
Birçok farklı silgi türü bulunmaktadır. Bunlar kalem arkası silgiler, mıknatıslı silgiler, kauçuk silgiler, art gum adı verilen ve daha çok ressamlar tarafından kullanılan silgiler, yoğrulmuş silgiler, vinil silgiler ve sünger silgilerdir.
Özellikle öğrenciler tarafından çok kullanılan kalemler ve silgiler birbirlerinin tamamlayıcısı olarak kabul edilmektedirler. Bir silginin kağıttaki yazıyı ya da çizimi silmesi mucize gibi görünse de aslında bilimsel olarak mantıklı bir açıklaması bulunmaktadır. Silgiler kurşun kalem ile yazılan yazıları ve çizilen çizgileri siler. Bu nedenle önce kurşun kalemin yapısını anlamak gerekmektedir.
Kurşun kalemler adında geçmesine rağmen aslında içeriğinde kurşun maddesi barındırmaktadır. Grafit adı verilen karbon elementinin bir formundan meydana gelen kurşun kalemler ile yazılan yazıların ve çizilen çizimlerin silgiler tarafından silinebilmesi mümkün olabilmektedir.
Kimyasal bir süreç olan bu durum bilimle açıklanabilir. Elementler arasında ilişkiler ile silgilerin kurşun kalem ile yazılan yazıların silinebilmesini sağlamaktadır. Çalışma prensiplerine göre silgiler yapışan karbon atomlarının sürtünme sayesinde kağıttan uzaklaştırması ile silme işlemini gerçekleştirebilmektedirler.
Silgilerin neredeyse tamamının üretiminde PVC adı verilen sentetik plastikler kullanılmaktadır. PVC gibi malzemeler sıcaklıklar yükseldiği zamanlarda daha yapışkan bir forma bürünür. Kağıt ile silgi temas ettiği zaman yüksek bir sürtünme gücü ve buna bağlı olarak da yüksek ısı meydana gelmektedir. Çizilen bir çizgi ya da yazılan bir yazı bu sürtünme sayesinde aşınır ve yok olur. Bu sayede kağıdın üzerinde yer alan karbon atomları daha yapışkan bir hale gelen silgi ile birleşir. Ardından kağıt yüzeyi silgi aracılığı ile tamamen temizlenebilir.
Kurşun kalemlerin icat edilmesi silgilerin icat edilerek satışa sunulmasından çok daha öncelere dayanmaktadır. 1770 yılında silgiler İngiliz bir mühendis tarafından icat edildikten sonra bugünkü son haline ulaşana dek çeşitli gelişmeler yaşamıştır.
En basit ve kısa ifadesi ile silgiler üzerine yazı yazılı olan kağıtlardan kurşun kalemin içeriğinde yer alan grafiti kaldırır ve bu sayede kalem izlerini yok etmiş olur.