GAZİANTEP (İHA) - Gaziantep'te doğuştan hasta olan ve hastalığının tedavisi olmayan 6 yaşındaki Adem ve ailesi, gözyaşları içerisinde doktorlardan ve yetkililerden umut ışığı bekliyor. Çocuklarının göz göre göre erimesi karşısında çaresiz kalan anne ve baba, SSK'lı olmalarına rağmen çocuklarının yaralarının büyümemesi için yazılan ilaçları alamamaktan şikayetçi.
Gaziantepli Ramazan ve Ayşe Orhan çifti 1995 yılında birbirlerini severek evlenmeye karar verdi. Çok istemelerine rağmen bir türlü çocuk sahibi olamayan çift, 5 yıl aradan sonra bir erkek çocuk sahibi oldu. Ancak çocuk, yüz kısmında yaralarla dünyaya geldi. Adını Adem koydukları çocuklarına aynı gün hastanede Epidemilozis Bulloza Hereditarya hastalığı teşhisi kondu. Doktorların söyledikleri "çaresiz" kelimesi karşısında umutlarını yitirmeyen çift çocuklarını alarak evlerinin yolunu tuttu.
Çocuklarını sevmek için kucaklarına alan, ancak dokundukları yerin kızararak su topladığını ve çocuklarının büyük acı çektiğini gören çift, gitmedik doktor ve hastane bırakmadı. 10 yıllık evli çift, aradan 6 yıl geçmesine rağmen tek çocukları Adem'i bir türlü tedavi ettiremedi.
Asgari ücretle bir iş merkezinde bekçilik yaparak geçimini sağlamaya çalışan baba Ramazan Orhan, çocuğunun yaralarının gün geçtikçe büyüdüğünü, şu anda el ve ayak parmaklarını yarayla kaplı olduğunu söyledi. SSK'lı olmasına rağmen doktorların yazdığı ilaçları alamamaktın şikayetçi olan baba Orhan, "Oğlum Adem'in hastalığı doğuştan gelen bir hastalık ve çok nadir görülüyor. Dokunduğunuz her yeri kızarıp su topluyor ve iltihaplanıyor. SSK'lı olmama rağmen doktorların yazdığı ilaçları alamıyorum. Gittiğim eczanelerde 'bunun bilgisayar kaydı yok' veya 'SSK'nın anlaşması yok' diyerek ilaçları vermiyorlar. Bu ilaçları alamadığım için çocuğum ve biz büyük sıkıntı yaşıyoruz. Ben asgari ücretle çalışıyorum. Sadece bir ilacın aylık maliyeti 450 milyon lira tutuyor. Hadi çocuğumun hastalığının çaresi yok ama hiç olmazsa ilaçları alıp çocuğumun çektiği acıları azaltmak istiyorum. Sağlık Bakanlığı yetkililerinden bu konuda yardım bekliyorum" dedi.
Çocuğunun çektiği sıkıntıları anlatırken çaresizlik içinde gözyaşlarına boğulan anne Ayşe Orhan da, çaresi varsa çocuğunun tedavi ettirilmesini isteyerek, "O benim evladım, canım, ciğerim. İstiyorum ki elleri açılsın, yürüsün, herkes gibi konuşsun, oynasın. Artık dayanacak gücüm kalmadı. Gücümüzün yettiği kadar doktora götürmeye çalıştık. Ancak bir çare bulamıyoruz. Hiç olmazsa ilaçlarını alabilsek, belki yaraları büyümez, bu kadar acı çekmez. Ama alamıyoruz. Maddi imkanımız ve gücümüz yok. Tek isteğim çocuğumun iyileşmesi, başka bir şey istemiyorum" diye konuştu.